Op Eigen Houtje, dag-arrangement rond Nieuwpoort Voor 2 personen vanaf 36 euro, inclusief ontvangst met koffie en iets lekkers, fietshuur, lunchpakket, routebeschrijving en kaart. 
De Ooievaarsfietsroute is een bewegwijzerde ANWB-route van 39 KM, (middels de bekende zeshoekige ANWB-bordjes) maar is ook beschreven in het fietsknooppuntensysteem. De fietsroute loopt langs de rivier de Lek van vestingstadje Nieuwpoort naar Ameide, Meerkerk en Noordeloos en via het dromerige Goudriaan naar de prachtige Molenkade in Groot-Ammers.
Het Ooievaarspad (hoofdroute ca. 13 KM, maar uit te breiden tot 20 KM) een wandeling tussen Groot-Ammers, Goudriaan en Nieuwpoort. Dit pad voert u langs molens en boerderijen, polders en sloten als zilveren linten. Het pad gaat verder door weilanden, over groene kaden met 4 prachtige molens en door het heerlijke weidse landschap. Knoestige knotwilgen en kleine bosjes verschaffen de nodige beslotenheid. En aan de horizon staan standvastig de kerktorens als bakens voor de wandelaar.
Purperreigerroute, een wandeling van 10,5 KM in het gebied rond de Zouweboezem. Deze wandelroute is niet gemarkeerd en neemt u mee naar een eldorado voor riet- en watervogels.
Prijs: Eén dag wandelen of fietsen, inclusief routebeschrijving en kaart, ontvangst met koffie en iets lekkers, fietshuur, compleet met lunchpakket € 18,00 p/p (min. 2 personen en max. 4 personen) Extra’s: Gratis uw auto parkeren.
Achtergrondinformatie: Nieuwpoort Meer vesting dan stad – de economie van het versterkte dorpje is altijd in de schaduw van grote overbuur Schoonhoven gebleven. Tot het rampjaar 1672 was Nieuwpoort een open stad zonder muren of wallen. Daarna werd het plaatsje opgenomen in de Hollandse Waterlinie en uit gebouwd tot vesting met maar liefst zes bastions volgens het Nieuw-Hollandse stelsel: met schuine bastionflanken in plaats van recht, zodat van daaruit ook de naastliggende bastions met geschut bestreken konden worden. Na de aanleg van de verder oostwaarts gelegen Nieuwe Hollandse Waterlinie werd de vesting Nieuwpoort opgeheven. Maar van afbreken van de wallen, wat op zoveel andere plaatsen gebeurde, was hier geen sprake, en daar was hier ook geen reden toe, want groeien deed het stadje allang niet meer. In 1862 werd de omwalling zelfs weer opgehoogd om in tijden van hoog water als toevlucht voor volk en vee te kunnen dienen. Door recente constructiewerkzaamheden treden de stomp- en scherphoekige vormen van de oude wallen nu weer duidelijk naar voren. Nieuwpoort is een toonbeeld van overzichtelijkheid. In het hart van de stad, op de grens tussen Binnen- en Buitenhaven, staat de Waag annex stadhuis annex inlaatsluis, via welke de omliggende polders in tijden van militaire dreiging onder water gezet konden worden. Treffend is het verschil tussen Binnen- en Buitenhaven: de Buitenhaven draagt een duidelijk stedelijk karakter, de Binnenhaven met zijn grastaluds en een enkele boerderij doet dorps aan. Ameide Een plaatsje dat in zijn ontwikkeling ergens tussen dorp en stad is blijven steken, ontstaan waar de Broekse Stroom in de Lek uitkomt – de in 1935 gedempte Prinsegracht was het laatste restant van dit oude veenriviertje. De Dam, aan het eind van de 13e eeuw in de monding van de Broekse Stroom gelegd, vormt het hart van de lilliputstad. Belangrijkste aandachtspunten zijn het 17e-eeuwse stadhuis en de 18e-eeuwse gevels in de Voorstraat, waaronder die van het Gemeenlandshuis van de Alblasserwaard. Broek Het land ten zuiden van Ameide werd vanuit de rug van de olijke slingerende Broekse Stroom ontgonnen. Op Broek nr. 77 (rechts) bevindt zich het “hoofdkwartier” van de Stichting Vrije Recreatie van Neerlands eerste ‘vrije’ kampeerboer Van den Berg, die hier in de jaren ’70 een kleine mini-camping in zijn boomgaard begon, tegen alle toen geldende verordeningen in. Plattelandsvernieuwing avant la lettre. Goudriaan Goudriaan is ontstaan aan de oevers van het gelijknamige veenstroompje. Aan weerszijden hiervan werd in de 13e eeuw het veen in lange rechte percelen ontgonnen. Het bebouwingslint is zondermeer schilderachtig te noemen, en dat is niet in de laatste plaats te danken aan het water van de Goudriaan met zijn mooie bochten, versmallingen en verbredingen. Er staan monumentale boerderijen, veel nog uit de 18e en 19e eeuw: huis en schuur onder één lang en laag afhangend dak, vóór het huis een puike siertuin, de lage haagjes in strak krulmotief geschoren. De kerk en het rechthuis staan vanouds aan de uiterste westrand van de Goudriaanse ontginning, evenals de Goudriaanse molen, een achtkante grondzeiler uit 1779, die er tot het begin van de 20e eeuw samen met twee andere molens voor zorgde dat men in de Polder Oud-Goudriaan zo veel mogelijk droge voeten hield. Ammerse Molenboezem Vier molens waterden op de Ammerse Boezem af: een drietal wipwatermolens (van noord naar zuid: Graaflandse, Gelkenes en Achterlandse molen) en tussen Gelkenes en Achterlandse molen: de Achtkante molen, een grondzeiler uit 1805.